رابطه ی بین اولویتبندی اعضای هیأت علمی از مسئولیت های شغلی شان و ارزشیابی دانشجویان از کیفیت عملکرد آنان در دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان- مدل معادله ساختاری

هدف پژوهش، بررسی رابطه بین اولویت بندی اعضای هیأت علمی از مسئولیت های شغلی خود با کیفیت عملکرد آنان از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی هرمزگان در قالب یک مدل معادله ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی اعضای هیأت علمی و دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی هرمزگان بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، تعداد 115 نفر عضو هیأت علمی و 345 دانشجو به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس شغلی مدرسان مشاور و پرسشنامه ارزشیابی کیفیت عملکرد اعضای هیأت علمی بود. پس از محاسبه روایی و پایایی ابزار و توزیع بین نمونه، داده ها با استفاده از روش های آماری تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر، تی تست تک نمونه ای و مدل معادله ساختاری، تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که: 1- اعضای هیات علمی بالاترین اولویت را به تحقیق و پاییت ترین اولویت را به نظارت و مشاوره می دهند 2- دانشجویان عملکرد آموزشی اعضای هیات علمی را در حد بالاتر از متوسط و پایین تر از حد مطلوب ارزشیابی نموده اند. 3-اولویت اعضای هیأت علمی به تدریس و مشاوره و نظارت، پیش بینی کننده مثبت و معنادار ارزشیابی دانشجویان از عملکرد آموزشی آنان است و اولویت آنان به تحقیق و خدمات اجتماعی پیش بینی کننده پیش بینی کننده منفی و معنادار ارزشیابی دانشجویان از عملکرد آموزشی آنان است